Obozy Letnie Karate 2019

Właśnie rusza wesoły autobus do Poznania. Liczymy zatem 3,5h do 4h jazdy. Na pokładzie jest Sensei Miki (517-488-566). 
Paweł i Michał Długosz, Kacper Bociański, Eryk Generowicz i Staszek Urbański jadą busem z opiekunami Erykiem (690-132-000) i Frankiem (536-563-168) - można dzwonić odnośnie sytuacji na trasie - oni mogą być troszkę wcześniej. 

Dzisiejszej nocy dostałem wysokiej gorączki i nie byłem w stanie uczestniczyć w porannym rozruchu. Byłem święcie przekonany, że umrę, gdy nagle przypomniało mi się, że mamy w naszym domku osiem kartonów z lekami od rodziców dla naszych dzieci i pomyślałem, że chyba nikt się nie obrazi jak podprowadzę komuś jedną tabletkę czy dwie. Gdy wszyscy rano zebrali się pod naszym domkiem, leżałem zawinięty w koc z zamkniętymi oczami i rejestrowałem uchem wszystkie rozmowy, które toczyły się na zewnątrz.

Dzisiejszą relację zacznę od dobrej rady
Jeśli kiedykolwiek na wakacjach wyjdzie wam coś na nosie i będziecie nosić się z zamiarem wyjścia do pielęgniarki aby zapytać ze łzami w oczach, czy to nie nowotwór i czy ta rzecz nie zagraża waszemu życiu, sprawdźcie proszę najpierw czy to nie jest pryszcz. (To tylko taka mała dygresja).

Obserwując dzisiejszą grę wojenną w roli arbitra nasuwały mi się dwa cytaty z filmu REJS.

Wczoraj wieczorem zaniepokojeni rodzice Ani B. zwrócili się do nas z pytaniem, czy ich córka jest na obozie, ponieważ nie widać jej na żadnym ze zdjęć z obozu.

Dzisiejszy dzień dla sporej grupy osób biorących udział w rozruchu rozpoczął się od wejścia do jeziora. Niektóre osoby nie wiedzieć czemu wchodziły do wody w całych ubraniach razem z bluzami dresowymi. Był to najprawdopodobniej skutek uboczny oglądania filmu do późnych godzin wieczornych. Byli też tacy, co po kąpieli na hasło instruktorów „ubrać się w kimono” szli w kimono i zasypiali na plaży.

Z samego rana gruchnęła wiadomość przenoszona pocztą pantoflową, że niektóre ptaszki w lesie ćwierkają o przyjeździe sanepidu do ośrodka. Zaraz po rozruchu porannym została wprowadzona akcja „ORDNUNG”. W ruch poszły zmiotki, szufelki, wiadra z wodą a nawet miotła, na której zazwyczaj lata taka jedna baba: Jaga.

Od dnia wczorajszego jesteśmy bogatsi o wiedzę, że „jak ktoś jest szybki w komiksach to zostawia za sobą jakieś przecięcia powietrza albo ogień”.  Zdanie to, wypowiedziane przez jednego z członków obozu zaczęło nas nurtować do tego stopnia, że postanowiliśmy je sprawdzić. Z samego rana po śniadaniu zorganizowany został słynny, prestiżowy, wyczekiwany od roku „bieg australijski”.

Wymiana turnusów przypomina trochę napad na bank (zwłaszcza, jeśli już na samym początku operacji, zaraz po zebraniu pieniędzy i telefonów trzeba radzić sobie z policją). Należy w umiejętny, zdecydowany sposób dyrygować całą grupą, zachować maksymalną koncentrację i zapanować nad wszechogarniającym chaosem wykonując wiele rzeczy symultanicznie. 

Czas rozpocząć okres zabaw letnich w Starym Kaleńsku! Najmłodsza grupa coś wam opowie na ten temat!